عمر بوم

عمر بوم: ایده اصلی آن است که   دریابیم از  دید مسلمانان، روابط بین یهودیان و مسلمانان در اوایل سال های ۱۹۰۰ چگونه  بوده،  و امروزدر مورد  آن‌ها چه می‌اندیشند.

آلیسا فیشمن ALEISA FISHMAN: پروفسورعمربوم به سرزمین مادری اش مراکش بازگشت تا درباره روند یهودستیزی در آنجا   مطالعه کند. او  با چهار نسل از مسلمانان مراکش مصاحبه کرد و از احساسات آنها درباره ی یهودیان پرسید. آنچه او به دست آورد یک تغییر  محسوس در جهت تعاملات کمتر و نفرت بیشتر بود.  به دلیل جمعیت بسیار کوچک یهودیان باقی مانده  و آموزش محدود در ارتباط با  تاریخ و فرهنگ یهودیان در مدارس ، بسیاری از جوانان برداشت هایشان  تنهااز کتاب Mein Kampf (نبرد من ) سرچشمه  می‌گیردو حس یهود ستیزی آنها از کتاب پر تیراژ Protocols of the Elders of Zion  (پروتکل  بزرگان صهیون)  شکل گرفته است.

به برنامه ی صدای یهود ستیزی، مجموعه ی پادکست موزه ی یادبود هولوکاست ایالات متحده  خوش آمدید. اجرای این برنامه با  پشتیبانی سخاوتمندانه ی بنیاد الیور والیزابت استانتون  امکان‌پذیر شده است.  من آلیسا فیشمن Aleisa Fishman هستم. در این برنامه هر ماه، مهمانی خواهیم داشت  تا  درباره‌ی روش‌های  متفاوتی که  یهود ستیزی و   تنفر  ،  جهان امروز ما را تحت الشعاع قرار می‌دهند صحبت کنند. و در اینجا پروفسورعمر بوم، استاد   انسان شناسی حضور دارند

عمر بوم: من تحصیلات خود را در جنوب تمام کردم. یک منطقه‌ی روستایی که در  گذشته در آن   بین ۱۰۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰ یهودی  زندگی می کردند اما امروز هیچ یهودی در آنجا وجود ندارد. نشانه هایی از زندگی یهودیان در آن مناطق وجود دارد. محله های یهودی، کنیسه و گورستان یهودیان. تمام این نشانه ها حاکی از آن  است که زمانی در اینجا، یک عده یهودی زندگی می کردند که  دیگر اینجا نیستند. مسلمانان به این غیبت چطور واکنش نشان می دهند؟ حضور یهودیان برای مسلمانان تنها یک خاطره است  و این خاطرات از یک خاطره ی آگاهانه به نوعی ذهنیت کلیشه ای و ضد یهودی و نهایتاً به نوعی گفتمان نژادپرستانه تبدیل شده است.

در اینجا یکی از قدیمی ترین مراکز حضور یهودیان در دنیای عرب وجود دارد. یکی از غنی ترین فرهنگ ها در زمینه ی همزیستی یا حضور مشترک فرهنگ یهود و مراکشی ها. آنها بر روی یکدیگر تأثیر گذاشته اند. آنها به یک زبان مشترک صحبت می کنند. غذایی شبیه به هم می خورند. رقص های یکسانی دارند. و اینها تمام چیزهایی است که از قدیمی تر ها می شنوم. آنها می گویند: "ما  به دلیل کمبودها باید با هم می زیستیم.. باید آب را با هم تقسیم می کردیم. هر دو گروه شرایط یکسانی داشتیم." نمونه های زیادی درباره کمک و همدردی خانواده های یهودیان به خانواده های مسلمانان در زمان قحطی و خشکسالی از زبان افراد مسن تر شنیده می شود. بسیاری از افراد  نسل قدیم درباره این  نکته که  "یهودیان یاری رسانند " صحبت می‌کنند.  اینتفکرر در بین نسل جوان تر اصلاً دیده نمی شود. کلمه "یاری رسان" در بین نسل جوان معنای بسیار بسیار کم رنگی دارد  ونسل جوان تر کاملاً  آن را متفاوت  می بینید: یهودیان قدرتمند هستند و  این  فکرتا حد زیادی متاثر از کتاب پروتکل صهیون است و البته    تنش میان اعراب و اسراییل نیز بر آن  تأثیر گذاشته است.

وقتی پدر و مادرم درباره یهودیان با من حرف می زدند،  به  نام افراد به صورت خاص اشاره می کردند.نامشان را می دانستند.  می دانستند که آنها چه کار کرده اند. همسران آنها را می شناختند. فرزندان آنها را می شناختند. با    آن‌ها از نقطه نظر مذهبی متفاوت برخورد  می‌کردند اما آن‌ها را غریبه نمی‌دیدند.

وقتی بزرگ شدم ،اولین برخوردم با یهودیان  در سال ۱۹۸۱ در مراکش بود. وقتی از مدرسه بیرون می آمدیم،  اولین کاری که می‌کردیم این بود که به سراغ بچه‌های یهودی که از مدرسه‌ی آلیانس بیرون می‌امدند، برویم. آ ن زمان آن‌ها مدرسه ی خودشان را داشتند. می‌رفتیم تا بزنیمشان.  من از انجام این کار احساس غرور نمی کنم  اما  از اینکه تعریف کنم چه اتفاقی  می‌افتاد هم شرمنده نیستم. چون به عنوان یک کودک ، تحت تأثیر جامعه ،کارهای خاصی انجام      می‌دهی ودلیل آن، سطح آگاهی  است.  نکته  در معرض شرایط   قرار گرفتن است. در مدارس مراکش فضای محدودی برای آموزش فرهنگ و تاریخ یهودیان  باقی مانده است. و مسلماً شما   می بینید که نسل جوان کمتر در جریان روابط میان یهودیان و مسلمانان  اند و بیشتر در جریان مطالبی هستند که روی اینترنت می خوانند.   من به شما اطمینان می دهم هیچکدام از بیست جوانی که با آنها صحبت کردم هرگز  یهودی ندیده اند.

پدرمن  یک کارگر بود. او از خودش زمین نداشت و ملکی هم نداشت. پدر و مادرم هر دو بی سواد بودند و هیچوقت به مدرسه نرفته بودند. فکر نمی کنم بخش تئوری آنچه را که  انجام  می‌دهم را متوجه شوند، اما متوجه می شوند که دارم درباره یهودی ها تحقیق می کنم و با این قضیه هیچ مشکلی ندارند. آنها به وجود من به عنوان کسی که از راه دور با مدرک دکترا به ممراکش آمده  بسیار افتخار می کنند، در کل ایالتی که من از آن می‌آیم،  تعداد دکترهای آن،  به اندازه‌ی انگشتان یک دست هم نمی رسد. خوشبختانه  اتفاق خوبی که در مراکش در حال روی دادن است این است که من تنها کسی نیستم که این کار را انجام می دهم. بسیاری از مراکشی ها با این  مسائل  درگیرند.  مسلماً بزرکترین مشکل،   تنش میان اعراب و اسراییل است  . اما من هیچوقت احساس تهدید شدن  نکردم، اگر شما بخواهید فردی روشن فکر باشید  باید صادقانه تمام مشکلات  و مسایلی که محیط اجتماعی و  جامعه تان با آن درگیر است را بررسی کنید و این چیزی است که من   وظیفه ام  می‌دانم.

شما می توانید این تحقیق من را برای هر گروه دیگری مورد استفاده قرار دهید. می توانید در رابطه با نحوه تفکر آمریکایی های سیاه پوست درباره آمریکایی های سفید پوست از آن استفاده کنید. می توانید آن را برعکس کنید و ببینید که آمریکایی های سفید پوست نسبت به آمریکایی های سیاه پوست چه طرز فکری دارند و با دیدن این جریانات می توانید دانش زیادی کسب کنید زیرا این تغییرات تا حد زیادی به ما می گوید که ما به عنوان بخشی از جامعه چه  باید انجام  دهیم   تا فرزندان ما و نسل های آینده ما آگاهانه به دیگران احترام بگذارند. ما به عنوان بخشی از جامعه باید ببینیم که چرا مسائل اینگونه تغییر کرده اند و آنها را اصلاح کنیم. چرا که  جوامع  بر اساس نحوه پذیرش تفاوت ها  مورد قضاوت قرار می‌گیرند و همچنین اینکه چطور به اقلیت ها احترام می گذارند.